blog Koudwatervrees, eerste keer naar de sauna door Natasja

Blog

koudwatervrees

natasja blogt over haar saunabelevingen

Was er iemand die naar mij keek? Nee, gelukkig niet. Nog niet. Mijn man stond al in zijn blote billen en ik had amper de rits van mijn jas naar beneden getrokken. Jee, mijn man deed dit wel heel makkelijk zeg. De verontwaardiging moest van mijn gezicht af te lezen zijn. Leerde ik toch nog een nieuwe kant van hem kennen. Ongeduldig stond hij mij aan te kijken. Nog steeds kon ik niet bevatten dat hier geen kleedhokjes waren.

‘Schat, dit is normaal hoor’ antwoordde hij op mijn beklag.

Een beetje privacy had ik toch wel kunnen waarderen. Het was alsof ik in de kleedkamer was beland van de middelbare school. Het gymuurtje, mijn meest gehate les op school, afschuwelijk. Ik herinnerde mij de schaamte en mijn onzekerheid. Het enige verschil was dat die kleedkamer niet gemengd was. Gelukkig niet, dat had ik in mijn puberjaren niet getrokken. Maar nu, jaren later, voelde ik me nog steeds ongemakkelijk merkte ik. Opgelaten kleedde ik mij langzaam uit om vervolgens snel in mijn badjas te schieten. Ik was nog onder de indruk van een ouder echtpaar dat ik bij binnenkomst had gezien, helemaal bloot.

Het leek mij een goed idee om eerst voorzichtig met een voetenbadje te starten. Dat stond immers op de zogenaamde routekaart. Mijn man volgde mij en hoewel ik voorop liep, voelde ik mij toch het schaap van ons tweeën. Veilig met onze badjas aan genoten we van een heerlijk warm voetenbadje. Onze voeten kleurden afwisselend in alle kleuren van de regenboog in het verlichte water. Buiten was het al aardedonker, maar ik wist zeker dat ook daar iets te zien moest zijn. Mijn man had mij verteld dat andere mensen echt niet naar je kijken in de sauna. Daar viel ik zeker niet onder, want ik keek mijn ogen uit. Alsof dit allemaal niet echt was. Hoe gemakkelijk al die mensen hier bloot liepen. Ze glimlachten zelfs naar mij, zoals de buurvrouw die je tegenkomt in de supermarkt. Dik, dun, jong, oud… alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Het moment van de waarheid was aangebroken dat ik mijn badjas aan een kapstokhaakje hing. We betraden samen de infraroodsauna. Een ander echtpaar dat daar zat begroette ons. Het liefst wilde ik mijn armen voor mijn lichaam houden om minstens mijn down-under gebied te bedekken, maar ik besefte dat juist dat er nog idioter uit zou zien. Ik dacht aan alle mensen die ik ken, die ook nog nooit naar een sauna zijn geweest. Dit ging ik hen toch nooit vertellen? Dit was geen spontaan ‘topless-zonnen-avontuur’, dat durfde ik nog wel te delen. Maar nu zat ik gewoon in mijn hele blote niksie. Bloot, met mijn dubbele zwemband. Slechts één optie bleef over; ‘de overgave in het moment.’ Iets wat mijn man bij binnenkomst al had gedaan. Alle mensen waren zo ontspannen en zo vrij in hun beweging. Alsof ze met z’n allen thuis in de badkamer stonden. En dat ze vriendjes waren sinds de middelbare schooltijd of samen geknikkerd hadden. Daar wilde ik bij horen.

‘Kom, we gaan een sauna pakken’ zei mijn man.

Ondertussen voelde ik de warmte van de infraroodlampen dieper in mijn lijf dringen. Mijn spieren ontspanden, het was fijn. Ineens voelde het veilig en vertrouwd. De rust, het geluid van een stromende douche en de heerlijke warmte. Mijn monkeymind gaf het op en de gedachtestroom stopte. Een door mij oh zo geliefde boswandeling kon hier niet tegenop. We gingen van sauna naar sauna, ik deed zelfs mee aan een opgieting. En ’s avonds laat zaten we buiten in de jacuzzi onder de volle maan. Het deed me denken aan zo’n zoetsappige romantische film, met ons in de hoofdrol. Maar wat was het compleet. En voor mij als maanliefhebster de kers op de taart.

Bij mijn eerste ervaring met de sauna was ik enorm buiten mijn comfortzone gegaan. Vaak denk ik met een grote glimlach terug aan deze eerste keer. En tegenwoordig, als we in de kleedkamer van de sauna staan, ben ik sneller uit de kleren dan mijn man.

Natasja

Even voorstellen

Schrijven, tekenen/illustreren en naar de sauna gaan, zijn dingen waarin ik ontspanning vind. Mijn naam is Natasja Maas en ik ga schrijven over mijn saunabelevingen. Een wereld die ik sinds vorig jaar ben gaan verkennen. Misschien herken je dingen in mijn blog, voor nu of misschien van heel vroeger. Of misschien ben je helemaal geen saunaganger en motiveert het je om ook eens te gaan. Ik hoop dat je met plezier leest over mijn reis door wellnessland. En wie weet zie je onderweg een leuke illustratie van mij voorbijkomen.