fbpx

Blog

Onderbroeken-acrobatiek

sander blogt over blootgewone onderwerpen

Ik ga met veel plezier vier tot vijf keer per week naar de sportschool. Even helemaal de focus op wat anders; met als beloning na afloop lekker de sauna en het stoombad in!

Hoewel in mijn sportschool toch duidelijk staat aangegeven dat je ‘in de sauna geen kleding draagt’, is dat voor veel mensen toch een brug te ver. Ook voor de volgende vaste saunabezoeker: gehuld in een onderbroek stapte hij, een man van begin 20, vorige week de sauna in, waar ik al met twee anderen gewoon bloot zat te ontspannen na een intensieve workout.

Er kon bij hem geen goedemiddag vanaf, ook al hadden we al vaker gezamenlijk in de sauna gezeten. Hij ging in een hoekje zitten en staarde gespannen voor zich uit. Zit je daar als enige in je onderbroek met drie blote mannen op negen vierkante meter. Best ongemakkelijk. Maar waarom die spanning? Was het omdat wij wel bloot waren en hij niet? Voelde hij zich daar niet gemakkelijk bij of speelde er wat anders…? 

Want na een kleine 15 tot 20 minuten wacht de geklede saunaganger altijd een uitdaging: die zeiknatte broek moet toch een keertje uit! En als niemand ‘iets’ mag zien, moet je dit gedeelte van het ‘ontspannen’ saunabezoek niet onderschatten! 

Leve de onderbroek…

Nu komt onze sportlocatie onzekere douchers nog een beetje tegemoet; we hebben namelijk douchehokjes (maar geen deurtjes). Wat ‘onderbroekdouchers’ meestal bij ons doen deed ook deze jongeman, bleek later: hij schoot gelijk in het achterste hokje. Ik begrijp dat wel, want daar heb je geen voorbijgangers. Daar douchte hij, droogde zichzelf af, om vervolgens heel snel en het liefst ongezien zijn natte onderbroek voor een droge te verruilen. 

En op dat punt ging het vorige week dus mis. Tijdens deze niets verhullende acrobatische act op slechts één vierkante meter, verloor de artiest zijn evenwicht op de gladde natte ondervloer. Een enorm kabaal, een vloek en een pijnkreet galmde door de douche. Samen met een andere blote sportheld schoot ik hem te hulp.

Daar troffen wij hem aan: bloot met een ‘droge’ onderbroek om zijn rechter enkel, hulpeloos omhoog kijkend naar twee blote mannen die hem overeind probeerden te helpen. “Leve de onderbroek” riep ik licht sarcastisch, toen ik hem overeind hielp. Sorry, maar het was eruit voor ik er erg in had. 

Hij probeerde tijdens het overeind komen natuurlijk zo snel mogelijk zijn ‘droge’ onderbroek aan te doen, maar dat mislukte omdat hij bij zijn val een spier had verrekt. En dus moest hij poedelnaakt met twee onderbroeken de doucheruimte uit, de kleedkamer door waar hij – nagestaard door andere sporters die aan zijn manke loopje zagen dat hij waarschijnlijk degene was die de klap had gemaakt – naar het bankje bij zijn kluisje liep. Uiteindelijk kon hij met veel moeite zijn droge onderbroek aankrijgen. 

“Je kan dat gedoe met die onderbroek beter achterwege laten een volgende keer” zei ik terwijl ik hem zijn handdoek overhandigde. Hierop antwoordde hij gespeeld laconiek “dat ik daar misschien wel gelijk in had”. 

Gisteren was hij weer in de sauna. Weliswaar krampachtig gehuld in een iets te kleine handdoek, maar zonder onderbroek! Ik vroeg hem of hij nog geblesseerd was.  “Had er nog wel een week last van gehad, maar nu ging het wel weer”. Hij oogde echter ontspannen. Alsof er met zijn val en het weglaten van zijn onderbroek ook een last van zijn schouders was gevallen. 

Nog nooit zo naar gekeken

We raakten aan de praat, onder andere over ‘bloot zijn’. Hij was er niet mee opgevoed en vond het bewonderenswaardig dat bloot voor andere mensen (zoals ik) geen issue is. Ik legde hem uit dat ik er ook niet mee ben opgevoed en ik de preutsheid en het grote verlangen om dit juist NIET te zijn, herkende. Maar dat ik me er van het ene op het andere moment gewoon aan over had gegeven en erachter kwam dat je als je bloot bent je toch niets meer verliezen hebt. Zo had hij er nog nooit naar gekeken.

Ik verliet de sauna, douchte koud af en ging op mijn handdoek op het ligbed liggen. Kort daarna kwam hij de sauna uit en legde zijn handdoek op een stoel.  “Ik doe het gewoon” zei hij strijdbaar en liep bloot naar de douches. Na het koud afdouchen kwam hij terug en ging hij zitten. Niet ‘in’, maar ‘op’ zijn handdoek.  “En?”, vroeg ik nieuwsgierig. 

“Ik vond het best spannend, maar eigenlijk is er niets spannends aan. Ik maak het zelf spannend”. Dat beaamde ik en ik zei:  “soms moet je je leven een beetje spannender maken, maar wel op de juiste manier…” En we lachten niet alleen onze tanden bloot 😉

Sander

Selfmade naaktrecreant

Sander is al vele jaren naaktrecreant en deelt zijn verwondering en humoristische kijk op bloot recreëren in zijn blogs.

BlootGewoon! is een merk van NFN Open & Bloot, dé belangenbehartiger van alle naaktrecreanten in Nederland. Wil jij ook dat bloot gewoon is én blijft? Word dan lid! Met jouw bijdrage kunnen wij ons belangrijke werk blijven doen en help jij mee aan het grotere belang: dat bloot als recreatievorm nog meer maatschappelijk geaccepteerd wordt en dat er plekken blijven bestaan waar je prettig bloot kunt ontspannen. Word vandaag nog lid van NFN Open & Bloot, we kunnen jouw support goed gebruiken! 

Dit doen wij voor jou

Diensten en producten NFN Open & Bloot

Word lid Blootgewoon

*Op een lidmaatschap van NFN Open & Bloot zijn de lidmaatschapsvoorwaarden van toepassing.

Menu